Mijn dochtertje overlijdt tijdens de babyshower
Dochtertje overlijdt tijdens babyshower
Ik ben Dilliana, 25 jaar en sinds 2012 samen met Kevin (24). In april 2017 kochten we ons eerste huisje in Zwijndrecht en 2 maanden later zouden wij ons eerste kindje verwelkomen, een dochter! Het kon allemaal niet meer stuk, tot op 21 mei 2017, tijdens mijn babyshower, het noodlot toesloeg. Mijn dochtertje overlijdt tijdens babyshower.
Het schrijven van deze blog is een onderdeel van mijn verwerking en het rouwen om onze prachtige dochter. Door over haar te praten en schrijven, vind ik rust. Rust, omdat zij altijd genoemd mag blijven worden en ze zal altijd deel uit blijven maken van ons gezin. Iets wat voor anderen niet zo vanzelfsprekend is.
Mei 2016
Het begon allemaal in mei 2016, we hadden besloten dat we graag een kindje wilden. Door verhalen van mensen om ons heen wisten we dat het niet vanzelfsprekend was om snel zwanger te worden, maar in oktober hadden we al een positieve test in handen! Het was voor ons een droom die uitkwam. Op de normale zwangerschapskwaaltjes na, beleefde ik een prachtige zwangerschap. We genoten intens van mijn groeiende buik en ons meisje was zo ontzettend welkom.
Op de 20 weken echo was te zien dat de navelstreng maar 2 vaten had, in plaats van 3. Er volgde een extra echo om haar hartje en niertjes extra te controleren, maar het zag er allemaal prima uit en er was niets om ons zorgen om te maken volgens de artsen. Dat deden we dan ook niet en leefden toe naar het moment dat zij op de wereld zou komen. Op 4 mei 2017 belandde ik met 34 weken zwangerschap in het ziekenhuis met heftige weeën en 4/5cm ontsluiting. We kregen te horen dat we binnen een paar uur wel papa en mama zouden zijn. De volgende ochtend was het weer rustig, geen weeën meer en geen verdere ontsluiting. De gynaecoloog besloot om mijn vliezen niet te breken en ons naar huis te sturen. Mijn buik was immers ‘de beste couveuse’ en het was beter als ze nog een tijdje bleef zitten. Lees hieronder verder over mijn dochtertje overlijdt tijdens babyshower.
De babyshower
Op 21 mei 2017 werd ik verrast met een babyshower. Het was een drukke ochtend geweest en in de auto, naar de babyshower toe, werd ik onrustig. Ik had ons meisje nog niet gevoeld. Tijdens de babyshower voelde ik haar nog steeds niet en op weg naar huis heb ik de verloskundige gebeld. Na een halfuur rusten met een kruik op mijn buik kwam ze langs met een doppler. Na 5 minuten was er nog geen hartslag gevonden en de paniek sloeg toe. Normaal hoorden we het meteen. De verloskundige vertelde dat we rustig moesten blijven, ze kon namelijk gedraaid zijn. Zelf weet je diep vanbinnen al dat het niet goed is, maar je blijft hopen dat het niet zo is. We moesten met spoed naar het ziekenhuis. Door de babyshower waren mijn schoonzussen bij ons thuis en we besloten bij hun in de auto te stappen richting het ziekenhuis.
Eenmaal daar aangekomen werden we meteen binnengeroepen en er werd een echo gemaakt. Een verschrikkelijke stilte en een stilstaand echo beeld. Geen kloppend hartje en de woorden van de gynaecoloog dat onze dochter overleden was. Een harde schreeuw van Kevin volgde, iets wat hij zelf niet meer weet, maar bij mij nooit meer uit mijn gedachte gaat. Het is de zwartste dag uit ons leven.
Zwartste dag uit ons leven
En dan begint het allemaal pas… Tijdens de zwangerschap denk je overal over na, behalve over dit scenario (gelukkig maar). Je moet nu ineens hele andere keuzes maken:
- Wanneer wil je bevallen;
- Wil je haar mee naar huis nemen tot de uitvaart;
- Wil je haar laten begraven of cremeren en
- Wil je haar laten onderzoeken naar een mogelijke oorzaak?
Allemaal dingen waar je ineens over moet beslissen. We werden naar huis gestuurd om na te denken over deze vragen. In eerste instantie wilden we niet naar huis, maar uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat het goed is om goed over deze vragen na te denken. Onze eerste reactie was dat wij haar niet mee naar huis wilden nemen en dat we geen onderzoek wilden laten doen.
Mijn eerste gedachte was: ‘ze moet eruit!’ Ik lag thuis, op bed, met een dikke buik zonder beweging. En elke keer hoopte ik dat ze weer zou gaan bewegen, maar dat gebeurde niet. We besloten dat we toch alle onderzoeken wilden laten doen, behalve onderzoek in haar hersentjes. Onze kinderwens bleef en we wilden toch graag weten of dit ‘domme pech’ was, of dat er iets bij ons fout zat. Het werd het eerste, er is geen oorzaak gevonden. De volgende ochtend werd de bevalling ingeleid en op 22 mei 2017 werd om exact 18.00 onze dochter Ivy-Lynn Celène geboren. Het was een prachtig en volmaakt meisje, 54cm en 2950 gram. Na 2 uur kwam stichting ‘Make a memory’ langs om kosteloos foto’s van ons gezinnetje te maken, zodat wij een blijvende herinnering hebben aan onze stilgeboren dochter.
Ivy-Lynn*
We besloten dat we onze familie kennis wilden laten maken met Ivy-Lynn*. De mensen die daar behoeften aan hadden zijn langsgekomen om haar te ontmoeten, in het ziekenhuis, maar daarna ook thuis. Onze eerste reactie was ook dat we haar niet mee naar huis wilden nemen, dat leek ons een eng idee. Toen ze geboren was, merkte ik dat het voelde alsof ik haar in de steek liet als ik die nacht ging slapen. Ik heb heel de nacht over haar gewaakt. Vervolgens heeft zij thuis, tot de dag vóór haar crematie, in haar eigen ledikantje op een koelplaat gelegen. We hebben meerdere gedenkplekjes gecreëerd in huis om haar te herinneren en een plekje te geven in ons dagelijkse leven.
Hierna begon het rouwen pas. Een langlopend proces, waarin wij echt in een diep dal terecht zijn gekomen en ons vaak niet begrepen voelden. Na gesprekken met een psycholoog en psychosociaal verpleegkundige, zijn wij langzaam uit dit dal geklommen. We hebben ook veel contact gehad met lotgenootjes. Vooral de herkenning is erg fijn en alleen zij begrijpen echt wat je voelt. Het scherpste randje is er nu vanaf, maar we zullen onze oudste dochter altijd moeten missen.
Aangezien onze kinderwens zo sterk was, besloten we de natuur zijn gang te laten gaan. Begin augustus hadden we een positieve zwangerschapstest in onze handen. Na een zware fysieke, mentale en hele spannende zwangerschap, is vervolgens na iets meer dan 35 weken zwangerschap het zusje van Ivy-Lynn Celène geboren. Zij heet Livviah-May Noëlla en haar naam staat voor ons voor ‘het nieuwe leven na mei’.
Shoppingtips:
Meer lezen:
Op Pinterest delen wij dagelijks de meest geweldige tips. Volg jij ons hier al?
Wil jij meepraten over dochtertje overlijdt tijdens babyshower? Laat dan hieronder een reactie achter.
