Weduwe op mijn 35e en hoe vertellen we het onze kindjes – gastblog van Michelle #2
BAD NEWS !
Vorige week vertelde ik over hoe we het verschrikkelijke nieuws hoorde. Ik zou niet oud gaan worden met mijn maatje, mijn alles door die vreselijke k..ziekte. Hoe moeten we dit nou vertellen aan onze familie en vrienden maar ook aan onze 2 kleine ukjes. Ons kleine meisje van net 2 snapt toch niet eens wat de dood inhoudt. En ons mannetje van net 5 heeft wel eens iets over doodgaan gehoord maar we kunnen hem toch niet gaan vertellen dat hij zal opgroeien zonder papa. Hoe vertellen wij als papa en mama,dat papa erg ziek is, en dat ze straks misschien geen papa meer hebben. pfff NEE !! De gedachte alleen al.
We spraken af dat we alleen tegen ze gaan zeggen dat papa erg ziek is en dat de dokters hem proberen beter te maken, want zoals ik jullie vorige week al vertelde, was er een hele kleine overlevingskans. Stel dat hij nou wel bij die 5 a 15% overlevers behoort ?!
We rijden vanaf het ziekenhuis naar m’n ouders en mijn moeder is er. We hebben gehuild en gebeden. Daarna vertrekken we samen naar ons huis waar Guy in zijn computerkamer gaat zitten. Huilend met de telefoon in de handen. Huilend belt hij zijn familie op, één voor één. Hij vertelt ze allemaal het onwerkelijke verhaal waar we midden in zitten. Je leest dit soort verhalen wel eens in een tijdschrift of ziet ze op TV maar dat overkomt ons toch niet?
Eén voor één krijgen ze een klap in het gezicht, hun zoon, hun broer(tje) heeft die rot ziekte… kanker. Dat woord waar ik altijd tot in mijn botten van gegruweld heb. Dat woord waarvan mijn nekharen omhoog gaan staan. Dat woord valt nu tijdens elk telefoongesprek dat ik mijn man hoor voeren.
Wat zijn we allemaal lamgeslagen en gesloopt van dit nieuws,…
Guy gaat vechten, hoop doet leven!
Maar hij belooft aan iedereen te gaat vechten en met goede moed beginnen we aan het ziekenhuiscircus.
De chemo gaat beginnen…
Eén van de hoogste chemo’s gieren door zijn lijf maar ook de hoge 33 bestralingstherapieën staan te wachten voor mijn man.
De chemotherapie is een opname van 3 dagen. Zakken chemo en spoelwater lopen door z’n aderen, door zijn lichaam. Alles om hem beter te maken zodat we weer een toekomst samen hebben met onze kindjes. Alles om ons samen oud te laten worden.
We mochten niet op hetzelfde toilet samen en elke beurt moest hij het toilet ontsmetten. Dat is toch onmenselijk. Na de 3 chemodagen mocht hij gewoon weer naar huis als alles goed was.
Guy verliest zijn haar al na de 2e chemo
Even na de 2e chemo ging Guy met z’n handen door z’n lange haren en hij had ineens een bos haar tussen zijn vingers hangen en riep naar mij: “shit, kijk Mich!!!”
Ik wist dat hij zijn haren kon gaan verliezen maar op het moment dat het daadwerkelijk aan het gebeuren is, is dat onwijs confronterend. Hij bleef er door heen gaan met zijn handen en de plukken haren bleven vallen. Hij riep: “TONDEUSE ! , ajb haal het eraf mich!!”
‘S avonds laat rijd ik daarom nog langs vrienden om de tondeuse te lenen en kort daarna glijd ik langzaam met de tondeuse over zijn hoofd om zijn lange lokken eraf te halen. De aardig lange haren waar hij zo trots op is, vallen langs mijn benen op de grond. Zijn haren wat hem extra tot een mooie en knappe man maakte.
Zo confronterend, zo’n pijn deed dat. Stilzwijgend,..de tranen lopen over mijn wangen.
Maar het moet ook rustig, zijn hoofdhuid begint pijn te doen. De volgende morgen staat ons zoontje aan het voeteneind van ons bed, geschrokken, denkend dat mama met een ander in bed ligt. Maar nee. kijk schatje, het is echt papa!
We hebben onze kindjes wel voorbereid dat papa zijn haren zou verliezen, maar nu nog niet, dat koppie, zijn gezichtje toen, nee, dat vergeet ik nooit meer…
Dit moment staat de rest van mijn leven op mijn netvlies gebrand.
Ons arme kleine ventje van net 5 jaar, wat stond jou toch nog meer allemaal af te wachten. Je kleine zusje, nog helemaal van geen kwaad bewust…
Ik wil dit niet meemaken. Ik wil niet in die slechte film zitten maar ik heb geen andere keus.
Ben jij op zoek naar een mooie herinneringsarmband of ketting? Met een gegraveerde naam als herinnering aan iemand die gestorven is? Kijk dan hier naar het grootste assortiment ketitngen en naamarmbanden.
Wil je nu een mooie herinnering aan een overleden iemand? KusTerug heeft een zeer groot assortiment armbanden en kettingen waar je de naam in kunt laten graveren. Klik hier voor de collectie.
Lees hier deel 3 van het blog van Michelle. Klik hier.
Het 2e blogartikel van Michelle heeft de eerste dag al ruim 10.000 lezers gekregen. Heb jij een interessant artikel wat je wilt laten opvallen door een groot bereik? Informeer dan naar de mogelijkheden bij de eigenaar van KusTerug: De Ondernemende Vrouw. Je vindt de website hier.
